13 Şubat 2014, 19:58
Gece yarısı iki kadın bir bebe daha
Kucakta açmış gözlerini kocaman
Dünyaya sebep sorar hesap sorar
Aç sütü bitmiş kurumuş dudakları
Anasına sokulmuş kötülüge inat
Geceye ragmen sarılmışlar birbirlerine
Soguk açlık umurlarında deyil
Beraberler ya solukları iç içe ya
Bulur elbet bir lokma yaşama inat
Geri dönmeyecekti iki kadın
Sarhoş kokusunu duymayacaktı
Korkusu olmayacaktı her gecede
Acı duymayacaktı artık vucudunda
Neresine geldigi belli olmayan tekmelerde
Güçlü oldu kadın kalktı sardı bebesini
Yürüdü yılmadı o
ne acılar görmüş ne fırtınalar atlatmıştı
Bu neydiki elbet sarardı yarasını
Geçerdi acısı ama
ya yüregine yüregine yedigi
Vurgunu sarabilrmiydi
Kayıt Tarihi : 4.4.2014 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hayatın insana ne getirecegi yada getirdigi bilinmez
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!