Yürek Sızıları İçinde Bir Kurtuluş Kalır

Bu öykü bir kelebeğin ömrünü inkarıdır;

Yaşanması gereken her şey yaşanmış olsa bile
Mutlaka eksik bir şeyler kalır
Gözü açık kalır dostların son akşamında
Gözyaşları içinde bir kurtuluş kalır

Bu öykü yeni ıslanmış toprağa bakıp
Kıpkırmızı gözleriyle bir çocuğun
Sesinin çatallaşmasıdır
Bir babanın sanki hiç yaşamamışlığıdır
Ve çocuğun ölümü anlamasıdır

Gecenin geç bir saatinde
İnsan olan herkesin yüreğinde
Yetim bir çocuk ağlar

Sonra sallanır yer gök
Mezar sallanır
Sallanır toprakta şişmekle meşgul ölüler
Bir tek mezar taşı korkmaz ölümden

Berbat bir büyüyüştür bu artık yaşanılan
Gerçeğin büyük korkularla kavranışıdır

Bu öykü bir kelebeğin ömrünü inkarıdır
Bir babanın sanki hiç yaşamamışlığıdır
Oğlun hiçbir zaman doğmayışı

Nasıl yaşadıysan yaşa
Yada ne kadar, önemsizdir artık
Mutlaka eksik bir şeyler kalır
Radyoda dinlenememiş bir şarkı kalır
Belki yüzünü hiç görmediğin bir sevda kalır
Ömür boyu düşlediğin
Yürek sızıları içinde bir kurtuluş kalır...