Tufanlar koparken soğuk buzlu limanlar ayazlı sessiz
Eskimsi bir rüzgârın kokusunda nihavendini dinliyorum
Dileklerim tükense de kesik ağaçlar, çaputsuz kabulsüz değildir
Değil yürek hazımsız her ayrılığı hazmederken çözülecek aniden
Tarumar olmuş tepeleri mutluluk merdiveninin yavaşça düşüşte
Korkuluk olmuşum sanki hissizliğin tarlasında darbelendikçe eskirim
Kutupların soğuğunu sarmalarken yüreğim içime aksa da yangını
Temkinli değilim bilirsin yine kendime benzemeleri hazmetmekteyim
Yalın kalmıyor artık tek bir yürek çocukluğu bile büyütürken beşikte
Artık bembeyaz değil sarmalandığım kundak saflığını kaybettik
Sefillikte afililiği özlerken düşlerken sefilliliği arzular iteklerim aykırılığı
Serzenişlerim var yine sayfa, sayfa karalarken berraklığın hasretini hazmetmekteyim
Terimi yok sanki yaşanılanın duygunun, hissin sitemin, kinin,
Bağırtılar yiyor her gece gün ömrüm yorgundur tarumardır özlemcedir
Bağına domuz inmiş çiftçiye benzer bir elimde tüfek tarlalarda tuzak
Boynumda bir urgan ya öldür ya öl ya güldür ya gül sistemi istemsiz hazmetmekteyim
Soğuk yine parmak uçlarım hafif bir morartı var ısıtmaktan korkarım
Allı morlu sevdaları unutup tekrar yol alırım unutur tekrar dağılırım belki
Dirayetini kaybetti yürek halatlar kopuyor limanlardan buz kütlelerine aldırmadan
Hazmetmeye çalışmak zayıflıktan azmettiriyorum artık seni yürek şahlan engelsizsin…
Zennehar Yılmaz
15.03.2012 18:27:47
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.