dışarıda fırtına var, yer gök kıyamet çakan şimşeklerle
dinliyorum gökyüzü isyanlarını, sarsılarak her gürleme ile
haber veriyor dayanılmazlık sınırının tükenişini yerküreye
izliyorum gece renklerini üşürken sığındığım cam köşesinde
hani o sımsıkı sarılıp düşlere daldığımız eski kanepemizde
tül bile kıpırdamıyorken nefesimden bu sükut halimde
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
