Sis ile karanlık çöker üstüme,
Gecede gönlüme doğan aysın sen.
Bu devirde hiç güvenme dostuna,
Seni kandırırlar gönül toysun sen.
Yürek sinede ateşle kaplanır,
Bedenimi saran sevgi toplanır.
Ok gibi yüreğe kiprik saplanır,
Yarin kaşlarında olan yaysın sen.
Dert çekerek her gün kara bağlayan,
Bu sinemi ateş ile dağlayan.
Gözümden çıkıp gönüle çağlayan,
Yürek pınarımdan akan çaysın sen.
Başımızı kara bulutlar alır,
Akan su elbette dereyi bulur.
Aşkınla yüreğimde deprem olur,
Gönlümün içinde olan faysın sen.
Yusufla deli olur seni gören,
Sana bağlanır sana gönül veren.
Senin gönlün özümde kara tren,
Kalbime sevdayla giden raysın sen.
Kayıt Tarihi : 14.8.2010 18:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/14/yurek-pinarimdan-akan-caysin-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!