Yürek özünde Şiiri - Derya Avşar

Gece karanlgi çökmüs üstüme
ay gibi dogmus yüzün gökyüzünde
bir gül bahçesi açmis yürek özünde
sessiz çigligin çinliyor içimde
birakip gitsem diyorum bir an
gitsem solar mahsum yüzün
aliskanligina doyamadan
bagi çözülemez ayaklarimin
gökyüzü karanlikta
yildizlar affetmez beni bilirim
dokunsam güller solar
daglar yikilir,gökyüzü aglar
içimden koparirsam seni
yasam haram olur
sigdiririm dünyayi içime
sigamam dünyanin içine
korkularim benim gitmem degil!
senin bensiz kalman
benim sensiz kalmam imkansiz
seni gözlerime resim yaptim
yürüdügüm gölgeme katim
beni sende silebilmeyi istiyorum
ben gidersem...
sen bensizde yasaya bil diye...
karanliga gömülürüm ben yine
hüzünler çökmesin sakin üstüne
solmadan çiçekler açsin yürek özünde...
resmin hep gülsün hayali gözümde
hadi yine gülümse...
çiçekler açsin gül yüzünde
beni topladim avuçlarina biraktim
kagit sanip atma beni çöpe
hayatim bir bütün yanliz senin ellerinde...