Yürek oldum dolarım…
Dalgınlığım içimden, coşuyor bir sis gibi,
Hayatın rengini göstermiyor, örtüyor gözlerimi,
Taşıyor sıkıntılar, sel oluyor ruhumda,
Ve boğulup, yok oluyorum kendimde…
Yüreğimin canında, son buluyor umutlar,
Dağılmış hayat gibi, bulutlardan yağarım…
Her tanem bir sevdanı, yazar toprağa,
Ve ben yok olurum, bir kökün gövdesinde…
Ve ağacın dalında, hüzün olur saklanırım,
Sürükler rüzgârlar, bilinmez gecelere,
Hoyrat zamanların, ıslığı mırıldanır,
Ve ben felekten dertleri çalarım…
Değerlerim susar, sessiz çığlığımda,
Her yerde sevgi arar, ayazlarda kalırım,
Göremem hiç bir şey, bakışlarım kayıpta,
Bir kayanın kovuğunda, yürek olur dolarım…
Oktay ÇEKAL
09.02.2012-23.22
Kayıt Tarihi : 16.2.2012 01:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!