Benim bu yalnızlığıma şafak sökmez güneş doğmaz,
Kristal taşı gibi yassılaşmış dünyam katılıp kaldı.
Sahipsiz bir gölge gibi çığlık çığlığa gece karanlığında,
Yürek karası düşlerde kanatlanmış ölüler gibiyim...
Yalnızlığımın kuru çığlıkları kulaklarımda,
Ölümün sisli halesi gözlerimin önünde,
Sensizlikte kalabilecek yer ararken ben,
İçimde olan son yaşam sevincimide aldın benden...
Gökyüzünden düşen yağmur saflığındaydı sevgim,
Bir bebeğin gülüşünde bir aşığın öpüşündeki gibi.
Şimdi küskünlüğü yaşıyorum,elimde umutsuzluklar,
Keşkeleri yaşamıyorum ama iyikileride çoktan bitirdim
Yine hüsran yine yalnızlık kaybolmuşluklar içinde,
Sensziliği içiyorum kurumuş sokak çeşmelerinde.
Hani gerçek aşıklar arsına mesafeler girmezdi,
Şairin dediğimi yalan, yoksa sen mi yalandın...
DENİZ
29.06.2010
Kayıt Tarihi : 10.8.2010 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YÜREĞİNİN KARASI OLARAK ADLANDIRIP SUNDUĞU İÇSEL DUYGULARIN SORGULANMASININ YAŞAMAIŞLIĞININ GERÇEĞİ ŞİİRİ VE BU ŞİİRİ VAREDEN YÜREĞİ KALEME O YÜREĞİN VE KALEMİN SAHİBİ SİZ SAYGIDEĞER DENİZ HANIMEFENDİYİ TÜM İÇTENLİĞİMLE KUTLUYORUM.OKURKEN YAŞANILMIIŞ ACI DUYGULARIN GETİRDİĞİ KARAMSAR HÜZÜN BİZİ YORSADA YİNEDE OKUMAK ÇOK HOŞTU.SAYGILAR
Sensziliği içiyorum kurumuş sokak çeşmelerinde.
Hani gerçek aşıklar arsına mesafeler girmezdi,
Şairin dediğimi yalan, yoksa sen mi yalandın...
Duygu,hüzün,özlem yüklü çok güzel şiiri için şair yüreği kutluyorum.Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)