Yürek kafesindeki kuşlar

Çocuk., yürek kafesinden çıkardığı her kuşun kanadına ayrı-ayrı henüz tanımadığı., ne anlama geldiğini bilmediği sözcükleri yazarak havaya salıyor ve arkalarından el sallayarak onları yarınlara yolcu ediyordu...
Bahçesindeki yüksek duvarların arkasına., zincirlerin-parmaklıkların-kilitlerin arkasına… Henüz tanımadığı özgür ve aydınlık yarınlara …
. ,
İçeriden annesinin sesi geldi... :
--- Üşüteceksin., çok soğuk., hadi gel içeri., hava da kararacak zaten…
Evet., hava gerçekten soğuktu… Dalların bahar çiçekleri açmasına rağmen hava hala çok soğuktu…
Odasına geçip oyuncakları ile oynamalı., kendince yeni oyunlar bulmalıydı…
Işığı yakmadan önce pencerenin önüne geldi., kararmakta olan gökyüzüne baktı…
Az önce gökyüzüne saldığı kuşların her biri., arkalarında ışıktan izler bırakarak yarın çizgisine doğru gözden kaybolmuşlardı…
. ,
Perdeleri kapatıp pencerenin önünden uzaklaştı... Tam yatağının altındaki oyuncak sepetini almak için eğilmişti ki yürek kafesinde bir kıpırtı oldu., bir kuşun kanat çırpması gibi bir sesle beraber...
Gözlerinde çocuksu bir kahkaha ışıltısıyla ayağa fırladı., pencerenin önüne gidip perdeleri çekti., camı açtı...
Ve elini yüreğine götürdü...
.
.
Cevat Çeştepe-Nisan 2025