Ay boğarken karanlığı pençeleriyle
derinden bir ah yankılanıyordu göklerde
kent kent sürgünlüğü yaşamış yürek
sevgisizliğe inat haykırıyordu sessizce
ince sızı, yürek dokunuşuydu bu haykırışlar
ve yankılanırken göklerde bir el dolanıyordu sessizce
feryatlar duyulmaz olmuş, sancılı bekleyiş can bulmuştu
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta