çaresiz yol yokuş büyür zaman
bizler ancak anka kadar gerçek
ömür dediğin akşam ağırlığı içimde
yüreğimdeki ülkenin başkentidir gözlerin
gözlerini yurt edindim izinsiz urbasız
saçlarından ördüm uzun yol heybemi
yorgunluk nedir bilmem düşmanım
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta