Belki de sonsuzluk düştü yüreğime
Belki de yalnızlığın acısı
Bilmiyorum içimde nefretin izi var
İnanmak istemiyorum kendime, bedenime
Ve de beni bu hale koyan yüreğime
İçimde bir ses bana çık uç diyor
Kaybol bu sevgisiz dünyadan
Gene de düşünüyorum beni bu dünyada
Tutabilecek bir şey olmalı
Gözyaşı kadar gerçek
Yağmur kadar güzel olmalı
Şöyle küçük olmalı yüreğimin içine sığacak kadar
İçimde nefretle sevginin savaştığı bir arena var
Sorun içimde var olan bir şey hiç duyulmamış
Bir şeye bakıp da göremediğim ama hissettiğim bir şey
Gözyaşım kan gibi iniyor yüreğime ve bir kere daha ölüyorum
03 Mart 2013
Pazar
Kayıt Tarihi : 20.3.2017 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!