Dostlarım, kardeşlerim, küçüklerim, büyüklerim, komşularım velhasıl bilcümle insanlar, beni benden dinlemenizi istedim.
Okumam yazmam yoktur. Ama benim dilimden CİNO’nun kaleminden okuyacaksınız.
Bu öykümde sadece kendimi anlatmak istedim
Adım: İsmet
Soyadım: KAYA
Doğum Tarihi: 1943
Doğum yerim: İbiş Mezrası
Küçük yaşta babamı kaybetmişim.
Babası olanları hep kıskandım.
Tutamadığım baba elini annemin ellerinde hissettim.
Saklandım fistanın eteklerinde. Sığındım oraya, karanlıkta, yağmurda, karda ve her korktuğumda.
Aslında çocukluğumu hatırlamadığım gibi hatırlayan da yok sanırım. Sahi benim hiç çocukluğum oldu mu?
Çocukluk nasıl bir şey?
Nazlanmak, şımarmak, oyun oynamak vs. şey mi?
Şehirleri, arabaları, vapurları askerde gördüm.
Hazrolun-rahatın ne olduğunu, kısa künye öğrenmenin bu kadar zor olduğunu da orada öğrendim.
Benimkisi tarihe bana dair not düşmektir. Yaşamım içindeki ayrıntıları yansıtmadım. Yaşam denen tiyatroda bana dramları oynamak düştü hep. Acıları bal eyledim.
Benimkisi küçük şeylerle avunmaktır.
Benimkisi her birinin yaşam öyküleri roman olabilecek bir aileden sizi haberdar etmek.
Benimkisi Bingöl dağlarının eteğinde insanların farkında bile olmadığı bir köyde yaşanmışlıkları size aktarmak.
Benimkisi, görmezden gelseniz de hep içinizi acıtacak şeyleri görmenizi sağlamak.
(15.03.2010)
Ümüt OtunçKayıt Tarihi : 24.4.2012 20:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir Muş'un Varto ilçesinde, Bingöl Dağlarının eteklerinde unutulmuş bir köyde ve unutulmuş insanlarından birinin yaşam öyküsünün özetidir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!