Yüreğinin Yalnızlığı

Yüreğinin yalnızlığı en güzel kalabalıktı benliğime.
Soluduğun bir sokakta kalmış yetim kaldırımlar,
Ve kaldırımları aydınlatan en yalnız sokak lambaları.
Gecenin gökyüzüyle birleştiği anda,
Yıldızların gökyüzünün koynuna sokulduğu bir vakitte,
Tam da akrep yelkovanı yakalayacakken,
Yüreğinin yalnızlığında kayboldu ruhum.
Öyle bir kalabalık ki,
İğne atsam düşmez yüreğine.
Tıklım tıklım dolu içinde sana engel duvarlarım.
Issız ve yalnız dört duvarla örmüşsün benliğini.
Yinede bu yalnızlıklardı sevdiğim,
Yüreğinde büyüttüğün yalnızlıklardı en kalabalıklarım...