Yüreğinin Sırtında İnsan Diye Taşınan

Kalbimiz…
Incelere kopunca damarından
Gözlerindeki ışıkları çözecektir
O anki Balayı
Suyunca kanarak eşsiz bir yolculuğun
Nerde ne alacağını bilerek ne yönden ne yöne,
Sırtında Insan gibi bir yükle..
taşımak kadar güzel
Bir türlü sona ermedik gizemlerin
geçilmezinde uzaktan seyircisi olmadan
Açlığı sefilliği Okyanuslar boyunca derin
Iniltileri acımı acı..
Şeytanın akla bile gelmedik mektebinde kendi Teyyare
Kalbimiz…
Bulaşmamıs bir aşk gibi ve bulandırılmamış
Ici- disi tertemiz cırpınan su
Ilgisizliğ öteyei iterek, alın yazısına çekerek sevgiyi
Çünki Ölümün sarpta duran duraklarında
Yoktuk biz..
Vermissek eger Hesabı
O denizlerin sevda sumruları gibi
ve Martılarla,
Kalbimiz
her Canldan biraz komşu biraz ödünç
Sirketsiz, deftersiz bilançosuz,
Matarasiz
Tüfeksiz…
Ates keserek Aşka Kalbimiz,
çırılcıplak kalbimiz
Kalbimiz parolasiz –
Sifresizsevgi kucağındavakti evladan
Anadan doguştan….

Seyfi Karaca.......Temmuz / 06