Panda Kopanda bir zamanlar
bütün kalbimin aktığı, yoluna
büyülü bir şölendi ya da karnaval
bütün ruhların aktığı, yüzlere
sarhoş bir palyaço, benim sevgilim.
Bu rüzgârlı vadide yüreğinin sesini dinle.
Cagliostronun Şatosunda bir akşam
dizime oturttum güneşi, okşayarak
komşum Totoro’nun pirinçlerini büyüttüm
bir zamanlar kırmızı kanatlarım altında.
Bu rüzgârlı vadide yüreğinin sesini dinle.
Açılsın gökteki kalemin kapıları,
Prenses Mononoke, söylesin şarkısını;
yürüyen bir Şato gibi dört mevsimde bir
ruhların kaçışı değilse bu mahşer;
defterimden silin bu yaprakları.
Dinle bu vadide yüreğinin sesini
Yüreğinin sesini dinle…
30.12.2011 (Yılın son şiiri.)
Beyaz Arif AkbaşKayıt Tarihi : 7.3.2012 12:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!