Yüreğinin Orta Yerinde Yalan

Bana zamandan söz etme
Zamanın hükmü geçmez gerçeklere
Gölgesidir süzülür gönlümün penceresinden
Pencereler açık olsa da girmez gün ışığı
Geçemez geçmişimden

Bana zamandan söz etme
Çekip gittin için sızlamadı, bilirim
Gittin yar diye diye bıraktın beni bana
Gittin ya, yar olamam ben şimdi zamana da

Bana zamandan söz etme
Zaman beceriksiz bir ressam
Bunca renkten bir resim yapamadı

Bana zamandan söz etme
Bir şarap şişesine gömdüm ben zamanı
Hiç de içim sızlamadı
Sonra bir kurukafa yerine
Anılarımı alıp ellerime
Olmak ya da olmamak tartışmasına girdim kendimle
Ne tuhaf
Bir yanlışın bütün doğruları götürdüğü bu hayatta
Ben doğru cevabı asla hatırlayamayacak bir zavallı...

Bana zamandan söz etme
Yaraları sarmaz, kanatır zaman
Ve bu sefil beden her an
Sana doğru çağlayan
Ilık bir nehir misali
Ya da bir kedi sürekli kendi kuyruğunu kovalayan....

Zaman mı
yalan,
koca bir yalan...
Hayat ne kadar gerçekse,
Ve ben nasıl öğrendiysem
Tam düşerken ayakta kalmayı her seferinde
Zamanın palavralarına kulak tıkamayı da öğretti bu hayat bana
Kış bitti dediğim bu günlerde
Bana zamandan söz etme
Her an her aşk geri teper
Ve sadece aptal bir sızı kalır yüreğinin orta yerinde...