Yüreğini Vicdanına Yasla Şiiri - Önder Akın

YÜREĞİNİ VİCDANINA YASLA

Gözlerin, acıklı biten bir film sahnesinden...
Bilirim bu sahneyi.
Terk edilmiş bir şehirde yaşam savaşı...
Yüreğini vicdanına yasla.
Vedasız gidenlerin yükü altında ezilir, kalırsın.

İçinde barut kokusu olmayan bir ölümü,
Sahi, getirebilir misin, yıkık şehrin mimarı?
Çoğalt hatıraları,
Deniz kenarında kumsallara yaz.
Ne de olsa ayrılık anındasın.

Gökyüzüne,
Seher vakitlerine,
Kırk ikindi yağmurlarına,
Asırlık çınar ağaçlarından bir serinlik yaz olacaklara.

Korkma, akıp geçer zaman,
Bütün zamansızlığa.

Akan bir gözyaşı...
Merak etme, içindeki bütün pişmanlıklara durur şükrün.
Belki de serin bir rüyaya uyanırsın.

Yüreğini vicdanına yasla.

Sana ait olan ne varsa,
Bıktırır artık bu yalnızlığı.