Yüreğine saklanırdı Şiiri - Oktay Çekal

Yüreğine saklanırdı…

Yüreğim ağlama gözlerim ağlama,
Çok sevdim ben onu, anlayamadı.
Sonsuz sevgime, sahip çıkamadı.
Boşluğa fırlatıp aşkımı yok saydı.

Yağmıyor yağmurlar, çölleşen gönlüme,
Açmıyor yediveren, açmıyor ömrüme,
Kollarımda bir ağırlık, taşıdığım yalnızlık.
Sarmıyor sıcaklığın kar yağıyor üstüme…

Tanrım kimseyi bu kadar sevmedim.
Anlatamam yüreğimin sesini dinledim.
Gözlerime sokulan bakışlarına direndim.
Yine de tenin konuştu, ben dinledim.

Her günün sabahında güne uyanan ruhum,
Tenimde yaşayan ömrüme sarılırdı.
Bu hayatın ardı sıra, sevdamı taşırdı.
Ve yüreğine görünmeden saklanırdı.

Oktay ÇEKAL
20.01.2016-12.46