Yüreğine Hapsoldum... (14 Şubat)

Nedendir kimse bilmez, gözler yalan söylemez
Umut özlemi örtmez, yalnızlıktan yoruldum.
.
Hayat zorlu bir yoldu, olmaz dediğim oldu,
Dert, tasa beni buldu, yamacında duruldum.
.
Sözcükler yetişmedi, kalem kağıt yetmedi,
Cesaret gerekmedi, yollarına serildim.
.
Söz gerekmez dillere, bırakmadım ellere,
Yalan yanlış sözlere, kapılıp da gitmedim.
.
İnanmadın mı bana, aşkı anlattım sana,
Bitimsiz yarınlara, dizelere sığmadın.
.
Ne desem bilemedim, yolumu bulamadım,
Acıkmış yüreğimi, sevdan ile doyurdum.
.
Bugünden sonra sensin, yaşam senin nefesin,
Koşaradım yarına, uçmak bütün telaşım.
.
Yaşam tatlı bir rüya, hele gözlerin var ya,
Direnmeden sevdana, teninde huzur buldum.
.
Gitme kal hep yanımda, saçların omuzumda,
Bıkmadan doya doya, koklamaya koyuldum.
.
Sarıldım gülüşüne, aşk anlatan sesine,
Sıdk ile sevişine, sıcağına tutundum.
.
Aynı evde bir ömür, her zor uzak görünür,
Çocuklu mutlu ve hür, yüreğine hapsoldum.
.
Çocuklarımız bizi, hep mutlu yaşayacak,
Elele yarınlara, hep umutla koşacak.
.
Gün gece geçer gider, dertler tasalar biter,
Yüreğimizde huzur, hiç bitmez sürer gider.
.
İçimde öyle derin, öyle sıcak o sevgin,
Anlatmaya kuvvetim, yetmez yaşar giderim.
.
Cem Karadeniz
14. Şubat 2018
02:00
Yeldeğirmeni