Meğer..
Ne çok yalnızmışım,
Bunca kalabalığın içinde..!
Yar diye sevdiklerim yüreğimden,
Can dediklerim,
Ömrümden ömür çalmışlar da bilememişim...
Dostluk..
Karşılıksız el uzatanın adıymış..!
Tanımadığın ellerimi tuttuğunda anladım...
Can dediğin..
Kendin çok, onun mutluluğunu düşünmekmiş..!
Acılarıma mutluluk misali , örtündüğünde anladım...
Yar dediğin..
Teninde yanıp , teninde sönen değilmiş..!
Tenime dokunmadan, yüreğime dokunduğunda anladım...
Bende senin adın dost..
Bende senin adın can..
Bende senin adın aşk..
Yüreğinden gayrisi haramdır yüreğime...
Kayıt Tarihi : 10.7.2015 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!