Ekinler biçilirken toprakta bastığım adımlarda korkuyordum seni incitmeye , nefesimi tutarken gecenin ayazında yüreğinde demleniyordu hayallerim, tutsak bir esir gibi mahzenin ışığında parmaklarım dokunuyordu geçmişe , bazen bir kuşun tüyü gibi uçuyordum gökyüzüne bazende apansız bir yara gibi yüreğinde kalıyordum çaresizce. İçim bir başka bugün ruhumda sızı sanki depremler oluyor, mesafeler ardı ardına atılmış kördüğüm misali hangisine uzansa avuçlarım nasır izlerini yüreğimde yaşıyor. Sorma olurmu bana yüreğimi sorma çünkü sensizliğe ve sessizliğe alışamıyorum. Ne olur beni anla öyle sayfalar dolusu mektuplarım yok , aciz bir yüreğim var halde öte halden ziyade oda sana takıldı kaldı gitmek bilmez bilesin.
Yüreğim yaşıyorsa eğer bil ki aldığı her nefesi sende saklı ve ben seni delice seviyorsam eğer emanetim aşk ilinde..
Tamamını Oku
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta