Yüreğin yansın sevgili Şiiri - Serhat Damar

Yüreğin yansın sevgili,
Ben yandım, sıra sende şimdi.
Geceleri uykusuz kal gözler gibi,
İçine çek her gece beni.

Ben sana ömrümü verdim,
Sen başkasına gülümsedin.
Şimdi sevdan boğazında düğüm,
O gülüşün zehir gibi sinsin.

Unutmak mı? Yok öyle bir şey!
Unutulmaz benim gibi seven.
Şimdi her seferde aklına düşeyim,
İçin yansın… inadına, derinden!

Kalbin kıyısına ismimi kazı,
Silmeye kalkma, kanar derin.
Beni silemeyen her duada
Adım geçsin, ahınla birlikte inin.

Sana bir ömür adadım da ne oldu?
Kıymet bilmeyene sevda haram!
Şimdi sen de yan sevgili!
Ben nasıl yandıysam… aynen, tam.

Yüreğin yansın, sussun sözlerin,
Her gece aynada gözlerin utansın.
Aldığın nefes bile acıtsın seni,
Benim yokluğumla karanlığın artsın.

Ve bir gün,
O çok güvendiğin eller çözülünce,
Anlarsın kimmiş gerçekten seven.
Ama geç olacak,
Benim kalbim küle dönmüşken

Serhat damar