Yüzünde kaybolmuş bir tū mce gibidir
Göz kapaklarında yatan ırmaklar
Bir dağın güneşi eksik yalnızlığıdır
Savruktur saçlarından dökülen yapraklar
Sen fitili çekilmiş bir zamandan geliyorsun
Yüreğinde bir cennet bahçesi ile
Çıkınında taze hüzünlerini taşıyorsun
Güldükçe yeryüzü gökyüzü geliyor dile
Adını bir ayet gibi taşıyorsun boynunda
Ruhuma üflenen, tufanına sur gibisin
Bahar saklıyorsun gecelerin koynunda
Cennetten kovulmuş bir çocuktur sesin
Yüreğin bir Zılgıt kuyulardan süzülen
Kokusu sensin bu cennet bahçesinin
Sanadır her yolculuk nafile bu üzülen
Mezarda taze bir ölüyü diriltir sesin
Sen türkülerini söyle ruhunda eşlik etsin
Yüreğindeki umut hece hece çoğalsın
Çocukluğuna taşı hüznünü zamana değsin
Bırak tüm kaderlerini zamana kalsın
Kayıt Tarihi : 15.6.2016 08:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Edip Çakı](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/15/yuregin-bir-zilgit.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!