Yüreğin avusu Şiiri - Yakup Aşık

Sensizlik
Güneşin sönüşü
Baharın bitişi
Ölümün ölmeden sürekli tekrar edişi
Yokluğunu Yaşasan içimde
Sende kurtulmak istersin benim gibi benden
Katlanamassın o tarifsiz duyguya
Içim fırtınada yıldırımlar düşen zifiri orman
Yüreğim sensizliķ istilasıyla işgal edilmiş
Bedenimde iç savaş
Bir daha öpemem korkusu ellerini
Göremem gözlerini şüphesi bitirdi beni
Duvarları yokluğundan zindandayım
Sensizlik işkencesiyle
Koparıyorlar duygularımı ruhumdan
Ölmeye an kala bırakıyorlar ayılıyorum
Sensizlikte senden bir şey diye
Beni sensiz bırakmana kızamıyorum
Bir zamanlar beni sevmiş olmanı hatırlayıp
Seninle tekrar buluşup yeniden tanışıyorum