Yüreğimizi yaktılar sevdayla
Yetim çocukların saçlarında kaldı ellerimiz
Biz kendimizden geçip insanı sevdik
Çocuğun gözleriyle baktık dünyaya
Kül rengi anne, beyaz baba
Dudaklarımız emilmeyen süte yanık
Hep yanık kaldık sevdaya
Aşklarımızda annelerimizi aradık
Yüreğimizi yaktık dudaklara
Öpücükler gözlerimizde damla
Biz yandıkça insanı sevdik
Çocukluğumuz kül rengi liman
Annem gibi
Sesini duymak istedim yüreğimde
Kayıt Tarihi : 22.5.2009 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!