Pırıl pırıl bir yüreğimiz vardı.
Çakmak olur da ateşler çakardı.
Şimdi karanlık bir odaya döndük,
Kıvılcımdan bile eser kalmadı.
Yosunlar tutmuş bir kaya misali.
Her yanımız öylesine kirlendi.
Taşlara vurulmuş balta emsali,
Kırıldı kalpler duygular körlendi.
Çirkinlikler yoktu her şey güzeldi.
Yürekler yüzlerden önce gülerdi.
Şimdi enginlikler dağlara çıkmış,
Bu kaprisler bize nereden geldi!
Şahin der sevgiler bitti tükendi.
Toprak gibi iyilikler çiğnendi.
Güzel sözler atasözü oldu,
Lağımlar misali diller kirlendi.
Kayıt Tarihi : 23.2.2022 01:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
19 / 08 / 1997
![Şair Şahin Karaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/23/yuregimiz-kirlendi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!