Sen sensizlikte nefes almak nedir bilir misin? Kokladığın her çiçekte sevdanın kokusunu Araya araya kendinden geçtin mi? Sen yaşamayı değil yaşam seni seçmiş ama Zaman bile yaşam bile seni yorgun yaşlı bırakmış ama Benim sevdamla yeniden doğuşa var mısın? Konuşmayı doymayı yürümeyi, Sevgiden gülmeyi bende yaşamak ister misin? Ben sende seni yaşarken Sen bende kendini yaşamaya ne dersin… Sensiz anlamsız her şey sahte Sahte gülücükler dudaklarımın kıpırdanışları… Yok, olmakmış kendime ceza biçerim sensiz gülümsemeye Seninle canlanıyor seninle yeşeriyor… Ölüm uykusundaki duygular Hayatı güçlü kıldım kendimi aciz Meğerse kendi acizliğime ağlıyor muşum.. Taşırdığım duyguların selinden kaçıyormuşum Ben sende nasıl yok oluyorsam.. Yine sende hayat bulurum.. Yüreğimin kapısındaki değil Tam ortasındaki bekçisi sensin Taç olsan yürek başına Kurbandır yüreğim gülümseyişindeki bakışına Yüzüm seninle gülsün artık ağlamasın Yüreğimin tek bekçisi sensin…
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 14.1.2012 20:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!