Yüreğimin Son Kalesi Şiiri - Melike Temur

Öyle vurgunlardan çıkmıştı ki yüreğim
Her gün yaş dökmekten bıkmıştı gözlerim
Kimseye bakmadım öyle büyüktü ki nefretim
Anladım ki ben yüreğimin son kalesindeyim..

Hiç kimse artık beni mutlu edemez dedim
Herkesi yaraladı çünkü ağırdı sözlerim
Tahmin edemeyeceğim bir sevdaya düştü kalbim
Anladım ki ben yüreğimin son kalesindeyim..

Sevgi hemen olmaz zaman ister bilirim
Ben gerçekten seversem ölümüne severim
Sevgimi hak etmediğini anlarsam arkama bakmadan giderim
Anladım ki ben yüreğimin son kalesindeyim..

Hep uzağımda olsan bile varlığınla yetinebilirim
Biliyorum ki bir gün ayrılmayacak ellerinden ellerim
Seni kırmak değil delice sevmek isterim
Anladım ki ben yüreğimin son kalesindeyim..

(Ağustos, 2006)