Yüreğimin Papatyası Şiiri - Güven Tekin

Kışın ortasında, yaz güneşi içimi ısıtıyordu.
Meğer varlığınla, kışımı kavuruyordun.
Seninle rüzgarlar bile içimi ısıtıyordu.
Sevgin uzaklardan böyle yakıyorsa, yanımda olsan düşünemiyorum.

Oysa ben ,alışık değilim böyle sevmeye .
Seninle tattım, sevginin en güzelini.
Senden öğrendim, sevginin en güzel halini.
Gökyüzümü maviydi? yoksa sevdamızmı?

Senin varlığın ile ,mavi daha güzeldi.
Kuşlar daha bir güzel ötüyordu,senin varlığında.
Mutluluk ,senden önce meğer masalmış.
Seninle tattım ben aşkların en güzelini.

Seni düşününce aldığım her nefes,ömrüme ömür katıyor.
Senin umudunla ,hayalinle yaşıyor.
Varlığınla hayat, bir başka anlam kazanıyor bende.
Yüreğimin açan papatyası ,Seni seviyorum......