Yüreğimin Aynası Şiiri - Yusuf Kazak

Yüreğimin Aynası

Mahmur gözlerimle her sabah,
Uyanırdım lezzetiyle,
Seni rüyalarımda görmenin.
Baktığımda aynalara,
Uyumayan yüzün olurdu karşımda;
Düşler aleminin en tatlısından,
En umutlusundan doğan güneşin,
Sen olurdun uyumak bilmeyen…

Karşımdaydın işte,
Tüm mevsimlerden birazcık çalınmış
Kıyafetinle;
Mümbit topraklardan kalma tozlar
Vardı eteklerinde.
Ovalardım mahmur gözlerimi,
Serpilirken zerrecikler aynama;
Silmek istemezdim ne aynamı
Ne de bendeki seni…

Manzarası gibiydi tüm ressamların,
Aynamdaki portren,
Gökkuşağından ödünç alınmış.
Rüzgarlarda havalanışı gibiydi
Nazlı çiçeklerin,
Saçların…
En çok sen yakışıyordun
Gönlümün sedirine,
Aynamdaki Melike…

Ürkerdim kırılmasından aynamın,
Uğurumu uğurlamaktan;
Buğulanmasından,
Yüreğimin aynasının…