Yüreğimi yalnızlık yaptım akşamlara

Yüreğimi yalnızlık yaptım akşamlara

akşamlarıma herşeyden biraz alırım
rakıya mavilenme limanına sığınma başta...
hasretlediğimin gözleri onun yanı başında...
rokayı rakıya çalma ötesinde...
yarpızı rakıya daldırma başka bir anasonlanma..
iki dilim şiir ierleyen saatlere hazırlık yapmada
ağlayacaksam daha erken de oturur akşamıma...
başladığı her şey yarım kalanın yanına
mahpustan günşerimden biraz olur
zula rakısıyla gelir biri zıkkımlanmaya
zıkkım karası sohbet getirmiştir firara kurulu...
imamevinden bir töre kurbanı da gelmiş,
ellerinde gözyaşları...
gözlerimdeki boşluğu neler mi dolduruyor?
çıplak masa gerginlikleri, sandalyede insan özlemi,
Orhan Taylan'ın sarılışındaki hüzün çıplağı
nazım ustadan kırmızı bir hasret...
şömine de birbirine hain odunlar,
içeriye abanan şehir ışıkları...
bağlamam da elle tutulan türkü sesleri,
hepsinden biraz akşamlarımın hali...
kırlangıç çığlıkları, yıldız ışıkları, ayın halleri
anamın ziyaretgah olması bunlardan biri,
mutlu olmayı beceremeyişim en beteri...
durmadan filmimi geriye sarmam ama ders alamamam
düş kırığı, yalnızlık yazgım öbürü
bugün ve dün eksik değil bir yönüyle
yarın korku olarak büyük oturuyor akşamlarıma...
elleri tetikte dostların,
yüreğimi kalbura çevirmeleri bir diğeri
acılardan artan kanamalı bir gülüş,
dudağımda hüzne yerleşen...
arada bir de hınca hınç sevişerek,
varım bak diğer yanda...
ne duruyorsun acı aşk kapıda,
yer bulamadın mı hala akşamıma...
kendimi görmeye böyle akşamlıyorum,
mezesi yüreğimden suyu gözlerimden,
ah'ı belceden
hadi yarın ki akşama içelim
bırakalım içini çeksin bu akşam...