Yüreğimi Avuçlarımda Taşıyorum

Milli gelirden payıma düşen bu kayıtlı zulüm
Yine esaretimi tazeledi
Sevdamı yüreğimde
Yüreğimi avuçlarımda taşıyorum
Ömrümü uçurumun başında geçirdim
Karantinaya alındı fikirlerim

Öyle bir zulüm rıhtımındayım ki
Hiçbir gemi kalkmaz
Hiç kimse el sallamaz
Hiçbir Deniz Feneri yok
Gökyüzü kapandı üzerime

Tut ki özgürlük taşıdı bizi bahara
Ne özgürüm bugün, ne de esir
Bir zulüm coğrafyasında olduğumu çok iyi biliyorum
Dudaklarım uçuklandıysa
Ellerimden acılar damlıyorsa buz gibi zamana
Saçlarıma kırağı düşmüşse
Topuklarım nasırlandıysa ardında koşmaktan
İçim barut gibiyse
Gözlerim çakmak çakmak olduysa
Milli gelirden payıma düşen kayıtlı zulümdür bu

Umuduyla her sabah yeniden dirilirim bu sevdanın
İçimde damla damla biriken isyan
Beni özgürlüğün sularına çekiyor an be an
Kıyama verdiğimiz randevuyu kaçırdık yine
Sınır boylarında nöbet tuttuğum bu sevda
Ya mezarım olacak
Ya da İbrahim gibi içine atılıp dirildiğim ateş
Çiçeklerini özlediğim ateş olacak bu sevda
Belki isyanımı yayarım toprağa
Kıyama kalktığını görürüm halkımın
Müptelasıyım ben bu sevdanın
Merhemidir bu sevda her yaranın