demet demet kır çiçekleri toplayacağım senin için
papatyalar menekşeler sunacağım sana ömrümce
sadece senin güllerini koklayacağım ölünceye değin
gönül bahçende uzanacağım sereserpe gündüz gece
sen de kalacağım,inan ki gitmeyeceğim hiçbir yere
gönül kapını kapat canım ben yüreğine girince
ne olursun gölgene bile bakma artık bundan böyle
ömrüm boyunca buralarda yaşasam da hasretinle
razıyım seninle kavuşmaya mahşerde olsa bile
yeter ki soran olursa hiç çekinmeden beni söyle
umutla beklemenin heyecanını aşıla bana
uzaktan da olsa tut ellerimi sakın bırakma
yansın dursun benim ışığım sakın karartma
yokluğunun hüznünde yüreğimi acıtıp da
beni yarı ölüm gibi bitkisel hayatta yaşatma
09.02.2007
Hüseyin Erdoğan
Kayıt Tarihi : 9.2.2007 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)