Yüreğimdeki Umut Şiiri - Kasım Kobakçı

Kalbim hüzünle dolu, dolup taşar her anım,
Nedir bu yaşanılan, bu ızdıraplar mı kaderim?
Ruhum isyan eder, dayanmaz bu acıya canım,
Uzak diyarlar, şifa olur mu bana ey zaman?
Yalnızlık içinde kıvranırken, her geçen anım.
*
Yabancı topraklarda, yine kederle yoğrulurum,
Gerçekleşmez hiçbir dileğim, sanki lanetliyim.
Güzellikleri yakalamak istesem de savrulurum,
Arzularım mı kötü, neden hep engellerdeyim?
Boşa giden çabalarla, her gün biraz daha yorulurum.
*
Uzak şehirler olmuş benim için bir sığınak,
Döndü güllerim dikene, sarmış beni dikenler.
Kuş cıvıltıları yerine, baykuş sesi duymak,
Bana yaşattığın bu zulüm, dinle beni yeter artık!
Acılar içinde kıvranırken, buldum kendime bir batak.
*
Yazgıma boyun eğmişim, kabullendim her şeyi,
Her türlü musibete, kaderim diyerek katlanırım.
Bu yolda başımı feda etsem de, değerini bilirim,
Asıl niyetin, benim yaşamıma kast etmek mi, yanarım?
Umutsuzluğa kapılmadan, bir değişimi beklerim.
*
Gökyüzü bile ağlar, benimle birlikte her gece,
Yıldızlar şahidimdir, bu bitmek bilmeyen kedere.
İçimdeki fırtınalar dinmez, sürer gizlice,
Neden bu çileler bana reva görülür, bilmem nereye?
Her geçen gün daha da derinleşir, bu acı hece.
*
Hangi limana demir atsam, fırtına beni bulur,
Sanki hiç var olmamış, mutluluk benden kaçar.
Güneş bile bende batar, karanlık beni sarar,
Hiç sönmez ateşim, sönmemiş yüreğimdeki kor.
Hayatın cilvesi mi bu, yoksa bir sınav mıdır?
*
Gözyaşlarım nehir olur, içime akar çağlar,
Yalnızlık dostum oldu, gölgemle konuşur.
Umut ışığım sönmüş, geceler de içimi dağlar,
Bu ağır yükü taşımaktan, daha fazla yorulur.
Felek bana güldü mü hiç, yoksa hep mi ağlar?
*
Yine de direneceğim, teslim olmayacağım asla,
Küllerimden yeniden doğmak için, yanıp tutuşurum.
Yazgı ne getirirse getirsin, inatla savaşacağım,
Belki bir gün aydınlanır, bu karanlık yolculuğum.
Yüreğimdeki umutla, tüm zorlukları parça parça aşacağım.