Yüreğimdeki Çocuk Şiiri - Tarık Özdemir

Üşüyorum sır'daş
Gecenin karanlığında tir tir
çığlıklarım rüzgarın uğultularında
Terkediyor kendini mavinin olmadığı yerlere..
Duyuyormusun sır'daş?
Karanlığa ektiğim sevgi cümlelerinin sesini sen de
Lal olmuş dilim sanki
cevap vermiyor yüreğime
Belki de yalnızlığın korkusundandır
Diyorum diyorum da
fakat; bu hakikat değil ki;
Tanrı kadar da tek gerçek var ki;
Oradaydı az önce
Görmüyormusun sır'daş
masanın başında duran benliği
bir kalemin ve bir kağıdın
Ortasından bakıyor yine bak
Hala büyümemiş o çocuk! ! !
Üşümüş yanaklarıyla
Ve hala yılmamış gözlerindeki umutlarıyla
Tüm acılı ağlayışlara karşı
Sanki inadına gül dercesine
Sevgi saçıyordu
Ve hala onca kanlı ayrılıklara karşı
Bir Deniz gibi Bir İbrahim gibi
Barış diye haykırıyordu
Anlıyormusun sır'daş?
Bunca sessizlik sence yaşamak mı..? ? ?