Yüreğimdeki cenazen Şiiri - Nilgun Şirin 2

Yüreğimdeki Cenazen

Ben ne cenazeler kaldırdım yüreğimde,
Ama seninki en derin, en ağır olandı,
Senli, benli anılarla doluydu her köşe,
O acılı günlerde, Fatiha bile okumadım.

Senin ardından tek yaptığım,
Gelmişine, geçmişine sövmek oldu,
Yaraları sardım, ama seni unutmadım,
Yüreğimde kazılı kaldın, hiç silinmedin.

Sessizliğe gömdüm seni,
Ama izlerin hâlâ içimde derin,
Bir parçamı koparıp aldın,
Ve ben, seninle eksildim, tamamlanamadım.

Her defasında yeniden doğdum belki,
Ama yüreğimdeki boşluk hep seninle dolu,
Sövüp saydım, sana olan öfkemle savaştım,
Çünkü bu yürek, senin acını kolay kolay unutmazdı.

Ben ne cenazeler kaldırdım yüreğimde,
Ama seninki, en acımasız, en derin olandı,
Sana Fatiha okumadım belki,
Ama içimdeki yangını söndürmek çok sövdüm Gelmişine gecmisine