Yüreğimde Rüzgar, Ellerimde Yağmur

Bir yaprak göğün nefesinde kayboldu,
Rüzgarımdır, hesapsız yürek çırpınışlarım,
Kaybettim tüm tutkularını ömrümün,
Yüreğimde bir tek, rüzgar ve nefes kaldı.

Umuda gözlerimi diktim.
Tohumlarını bekler toprağı yüreğimin.
Kurşunlara selam durur ki,
Beklediği muhasip bir gündür.

Kazanacak ellerimdeki yağmurlar,
Ki, neşesi bir dua kadar yalın,
Umudu yangınıdır, seyfinde aşkın,
Arkası bir dağ kadar engin.

Yüreğimde esen rüzgarlar,
Kazanacak ellerimdeki yağmurlar.
Yağmurlar ki, atomlarında sevdayı taşırlar.
Kazanacak ellerimdeki yağmurlar,
Ve o gün, dönüşür hüzünler bile sevince,
Gönlün sahibini gönülden sevince.
Filistinli çocuğun ellerinde taş yağmur olur,
Yağar Aksa’nın ateş dolu bağrına.

Vahyin bereketiyle,
Bir yağmur düşer toprağa,
Vahiy, gökkuşağının neşesiyle karışır yağmura,
Açılır çiçek çiçek tüm insanlığa,
“ Ve Allah gökten bir su indirdi,
Yeryüzüne ölümünden sonra hayat verdi,
Bununla Allah, dinleyecek bir topluluk için ibretler verdi”*.

*Nahl Suresi 65