Yüreğimde kış'lar yatar
Bahar'dan yaz'dan bana ne
Başıma kar, tipi atar
Kış'lardan buz'dan bana ne
Çok'tan vaz geçtim yok azı
Hiç bulamam bazı, bazı
Verme nasihat, vaaz'zı
Olmayan az'dan bana ne
Zehir bulaştı aşıma
Alıştı göz'ler yaşıma
Kara'lar sardım başıma
Yeşil, beyaz'dan bana ne
Umut suz yaşar içerim
Dert alır keder biçerim
Heves'lerden vaz gecerim
Karı'dan, kız'dan bana ne
Güzel niyet'tim olmadı
Belim, boynumu sarmadı
Ağzımın tadı kalmadı
Şeker'den, tuz'dan bana ne
Kimselere sözüm gecmez
Doğru'larım tasdik etmez
Yar dediğim beni sev'mez
İşve'den, naz'dan bana ne
Yüz'lerim neşe'li durmaz
Düzen'nim bozuldu tutmaz
Ayar'rım kalmadı çalmaz
Makam'dan, saz'dan bana ne
Olumlular beni boş'lar
Pişirir, kaynatır, haşlar
Etrafımda kirli, pas'lar
Hasta, maraz'dan bana ne
Hazani dert'de alışık
Keder, hüsran'la barışık
Hayatım karma, karışık
Türlü'ce caz'dan bana ne.
(h.hazani)
Şiir,deki bazı kelime,lerin anlamı
Vaaz: bir kimseye kalbini yumuşatacak, kendisini iyiliğe veya kötülüğe yönlendirecek biçimde söz söyleme, öğüt.
Maraz: hastalık, dayanılması zor durum, dert.
Hasan HazaniKayıt Tarihi : 5.9.2024 13:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözün özünden dokunuslar siir kitabimdan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!