Zeytin gözlüm hayaline kavuştun,
Sensiz koydun beni yüreğim yandı.
Gerdan kırdın yâd eline savuştun;
Sensiz koydun beni yüreğim yandı.
Halımı hatrımı sormaz oldun da,
Elin mekanında yüze güldün de,
Olmadık kahırdan murat aldın da,
Sensiz koydun beni yüreğim yandı.
Yolunun üstünde bekleyemem ki,
Her şeyi kadere yükleyemem ki,
Sana olan aşkım saklayamam ki,
Sensiz koydun beni yüreğim yandı.
Kayıt Tarihi : 17.6.2015 15:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Karaçam](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/17/yuregim-yandi-s-673.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!