Gel Dedi Bana S-28 Şiiri - Bekir Karaçam

Bir dost tuttum yaban ilin birinden,
Tebessüm ederek, gül dedi bana.
Buket buket olmuş zülfün telinden;
Bir demet bağlamış, al dedi bana.

İlk zamanlar güzel idi halımız,
Fışkınlar sürmüştü kök ve dalımız,
Aşktan yana çok hoş idi dilimiz,
Kolların boynuma, sar dedi bana.

Aradan tam üç beş hafta geçince,
Güvercinler tabur tabur uçunca,
Yaylacılar ekinleri biçince,
İsmimi defterden, sil dedi bana.

Kış ayları gelip, karlar yağınca,
Mor menekşe solup, boynun eğince,
Gönül pınarında sular donunca,
Üşürsün başka dost, bul dedi bana.

Kış tükendi bitti, gamnan kedernen,
Bunca yıl uğraştım kötü kadernen,
Dünür gidek dedim bizim pedernen,
Başkaca hayaller kür, bul dedi bana.

Çam Aşık’ım, harap oldu işimiz,
Gencecikken zehirlendi aşımız,
Bu yüzden kırıldı azı dişimiz,
Aşkınla sararıp, sol dedi bana.

Bir söz söylemedim bu ana kadar,
Istırapla geçti koca bir bahar,
Aşk yolunda bizim anlımız sakar,
Vereme tutulup, öl dedi bana.

S-28