yüreğim tren yolcusuydu
topluyordu valizini
giyecek bir şeye ihiyacı yoktu, ama
acılarını
yalnızlığını
saçlarının kıyısına vuran
esaret kokusunu yerleştiriyordu...
ellerinde
kimsesizliğin verdiği soğukluk
yüzünde
yitirilen sevda kırıntıları vardı
yorgundu biraz
bu yüzden ağırdı...
yüreğim tren yolcusuydu
ve sen
gene yoktun
ayrılık saatim yaklaşıyordu
kulağım da ayak seslerine aşina bir kıbırtı
bir umut işte
vardı
belki gelir gitme dersin diye!
yüreğim tren yolcusuydu
yaşanmışlar yolcu ediyordu
çünkü sen
gene yoktun...zor bir ayrılıktı bu!
anlatamamışım meğer
sevdanın rengi mavi bir buluttu!
hoşçakal sevgili! yüreğim yolcu koltuğuna oturdu...
17/01/2003-02:42
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 19.8.2006 00:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlknur Köknar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/19/yuregim-tren-yolcusu.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)