Ben sevdiğimi ölürken bile bırakmam
Yanıma alırım kimse üzmesin diye
Toprak üstümüsde yorgan olur
O soğuk derinliğe bizi bırakırken
Unutmayın bedenlerimiz birbirini örtmeli
Üşümemeli ömrüm
Ruhu neşelenmeli ruhumun varlığıyla
Hissetmeli bitmeyen aşkımı
Neden anlamadın birtanem
Bin kere ölürdüm
Yüzün bir kerecik gülsün diye
Şakada olsa
Çok ayıp ettin ömrüm
Bu sana hiç yakışmadı
Sırrımı yalnız sana fısıldıyorum
Yüreğim sende kaldı
Kayıt Tarihi : 11.6.2009 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!