Yüreğim Şehir Şiiri - Sebahat Kara

Yüreğim Şehir

Ve gidişinin ardından,
Kendi ellerimle ateşe verdiğim,
Yakılmış koça bir şehir kaldı bana
Birde merhemi olmayan,
Kanamalı bir yara
Çok zordu dönüp arkana bakmak.
Fırtınalı çöllerime yağmak,
Zordu benden aşkı istemek.
Ne depremler alamazken,
Seni benden,
Adi bir nazara geldik.
Kim taktıysa çelmesini,
Düşürdü beni o güzel gözlerinden,
Bu eller mi?
Tutuşturmuştu o yangını,
Seni en üst raflarda saklarken