Yüreğim neden kanıyor Şiiri - Abdullah Oral

YÜREĞİM NEDEN KANIYOR?

Demir talaşları Parçalamış ellerini,
Tamirci çırağının.
Kandan gözükmüyor,
Minicik körpe parmaklar.
Ama hiç aldırmıyor
yüreğim neden kanıyor?

Kan düşmüş ellerine Tamirci çırağının.
Çırağın kanayan elleri umurunda değil
O kırmaya devam ediyor
Direncini parmaklarında ki acının.

Daha, daha Yaşın kaç senin çocuk?
Nasıl dayanıyor Körpecik yüreğin
Onca acılara.

On bir yaşındaydı Tamirci çırağı,
Aldırmıyor Elindeki kanayan yaraya.
yüreğim neden kanıyor?

İlkokul üçten mezun
Açlığın kuytularına düşmüş.
bacaksız, kuru Sıska bir çocuk

On bir yaşında.
Parmaklarından akan kanla suluyordu bilincini
Önce dudaklarıyla yalıyor kanını
Kan durmuyor.

Sonra gidiyor bir köşeye
Sırtını bana dönüp.
başlıyor yaralı parmaklarına işemeye
Ve yaşadığı hayatın İçine tükürür gibi
Tükürüyordu Dudaklarındaki kanı
Çaresizliğin içine.
Yüreğim neden kanıyor?

Bir yandan bağırıyor ustası
Gel ulan buraya velet.
Topla şu anahtarları sil, temizle
Yine bahane buldun Eşek oğlu eşek.

Çocuğun gözlerine diktim Gözlerimi.
Ne hüzün var yüzünde,
Ne de gözyaşı var gözünde.
Kaskatı kesilmiş bedeni,de
Yüreğine vuruyordu öfke.

Yine de aldırmaz bir tavırla Gülüyor,
Sanki umarsızlığını Yaşıyor. yaşamın
Kazanılamayan zamanların sefaletiydi
Haklı kavgalardan geride kalan…….
Benim yüreğim neden kanıyor?

Yaklaştım çocuğa
Dedim Suyuna Kim kattı zehrini
Ama konuşamadım bile.
Konuşsam Ağlayacaktım çocuklar gibi,

Ama görüyorum, görüyorum
Umutlar fışkırıyor yaşamın içinden,
Parmaklardan akan kan gibi.
Kızıllaşıyordu gözlerimde hayat,
Benim, benim neden Kanıyor yüreğim?

Belli ki Gülmeyi unuttuğu gün
Unutmuştu Ağlamayı çocuk

Yaşama direnci büyütüyor
Gözlerimde çocuğu.
Çocukluğumu yaşıyorum yeniden
gözlerinde Çocuğun.
Yüreğim kanıyor…….

OSTİM Mayıs1992