bu sabah Marmara sessiz ve durgun
yüreğim gittiğinden beri yorgun
gönül bahçemdeki goncalar
boynunu bükmüş ve de solgun
renk kalmamış köşedeki karanfillerde
kurumak üzereler neredeyse
sakın zambakları laleleri hiç sorma bana
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
