bu sabah Marmara sessiz ve durgun
yüreğim gittiğinden beri yorgun
gönül bahçemdeki goncalar
boynunu bükmüş ve de solgun
renk kalmamış köşedeki karanfillerde
kurumak üzereler neredeyse
sakın zambakları laleleri hiç sorma bana
hepsi göz yaşı döküyorlar gittiğinden bu yana
ya girişin solundaki sardunyalara ne demeli
inan ki bir gün bile kokmadı sen gittin gideli
işte böyle sevdiğim ben bu haldeyim
ya sen nasılsın ne yapıyorsun oralarda?
bir sabah erkenden uyanınca
gidip de karşı kayalıklara bir baksana
seni sevdiğimi söylemiştim rüzgarlara
bizim buralardan esmekte olan senden yana
sana aşkımı kazısınlar diye dağlara taşlara ovalara
ikimizin adının baş harflerini yazmışlar dalgalar
her vuruşlarında Bostancı sahillerindeki kayalıklara
bahçelerdeki bütün çiçeklere senin adını verdim
ben seni diye her gün birini kokladım birini sevdim
bil ki sevdiğim senin kokun oldu benim nefesim
08.08.2007
Hüseyin Erdoğan
Kayıt Tarihi : 8.8.2007 08:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)