ne yangınlar yaşadı bu seven yürek
düştüm acına parçalara bölündüm bin kez
şehir şehir seni ararken düşlerimde
kaç kez buldum sanarak seni kaybettim
bekledim seni soğuk buz odalarda
güne doğan güneşle birlikte gelirsin diye
ne sancılar çektim bende seninle
yangın vardı yüreğimin tam orta yerinde
uyandım gecenin kara zindan bir saatinde
senin için kaç kez ağladım uykumun içinde
geceye hesap sordum sessizce sitemle
neden yok yanımda neden yok diye
uçurum kenarlarında çiçek aradım
sen gibi kokar belki diye
uyanınca seni karşımda görmek
bahar kokan bir güne uyanmak isterdim
dalardım yıldızlar kadar uzaklara
içim yanar hep yüreğim kanardı
senin şehrinde senin yanında olmak isterdim
sen hiç virane gördünmü
yüreğimde kış nasıldır bilirmisin
benim dünyam sensiz kış üşüyor sevmelerim
istiyorum ki baharın gelsin ısıtsın beni güneşin aydınlatsın
22 Mart 2015/20:35
(Melekçe Yürek Sesi)
Kayıt Tarihi : 29.4.2015 12:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!