Yüreğim bütün sorularının cevabıdır

Bütün kasvetiyle çökmüş akşam karanlığında uğradım gözlerinin içine
Rengi nedir diye bakmaktan korktuğum gözlerinin önünde avuçlarına bıraktım cocukluğumu. Sen konuştukça,ben dinledim
Her dakika aşkla bağlandım ben sana.
Yanında olmanın verdiği umutlarla yaktım yüreğimi aşk yangınlarında
Sesinin renginden düşecek renkleri beklerken günlerce
Masum yüreğine dayadım çamurdan yüreğimi ben sen oldum
Her arayana sen diye koştum,
Sesinden yoksun kalınca gözlerimden düştü içimdeki nehirler.

Susadı içimdeki dünya,daraldı gökyüzü…
Senle aynı gökyüzünün altında yaşarken..
Anlayamadım.sezemedim,göremedim..
Meğer ben senmişim bilemedim
Yabancı kaldığında gözlerin gözlerime
Uzak kaldığında dudakların dudaklarıma
Duymadığımda sesin sesimi
Düşlerinden kovuldu çocukluğum

Bilmiyorum nasıl büyüyeceğim sensiz
Ne zaman silineceğim gözlerinden
Ne zaman düşeceğim dudaklarından
Ben sensiz yüreğimde kaç gün yaşayacağım
Bu yürek hiç sensiz yaşamadıki
Şimdi diz çöktüm çocukluğumun başına
Bir deniz maviliğindeki gözlerini bekliyorum…
Çünkü benim hiç denizim olmadı sensiz coğrafyada..

Benim yüreğim sensiz
Çöl gibi çoraktır..
Hasret yangınlarından olma
Hüzün yalnızlıklarından doğma
Şimdi uzandım boylu boyunca rüzgarın koynuna..
Bir yanında yalnızlığımın depremleri
Bir yanımda gözlerini düşünmenin huzuru

Bilmem fark ettin mi gözlerimin sana olan aşkını…
İçimdeki çocuğun büyümemeye olan inadını..
Soru sorma bana sakın..
Boşa tüketme nefesini..
Hüzün denizine dönmüş yüreğim bütün sorularının cevabıdır.