Günlerden geceydi.
Sözde her yer zemheri karanlık.
Karanlıkta bir ışık.
Ay doğdu yüreğime ,
Yüreğim Ay'a aşık.
Yıldızlar yoldaşı olmuş,
Yüreğim yıldıza konmuş.
Sevdam!...
Nasıl da fütursuz ,
Nasıl deli deli bir bilsen.
Ay doğdu yüreğime ,
Yüreğim Ay'a vurgun.
Yoldaşı olmuş yıldız ,
Vah ki gitmiş yıldıza konmuş.
Yüreğim arsız.
Salaş yorgunluğum...
Bağ bozumu toyluğum...
Vay be deli gönlüm ,
Vah vurgun yemiş döngüm ,
Sözde her yer zemheri karanlık ,
Karanlıkta bir ışık ,
Yüreğim Ay'a aşık .
Yıldızlar yoldaşı olmuş ,
Yüreğim yıldıza konmuş ,
Parlak ve fütursuz .
Kayıt Tarihi : 1.8.2025 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirde, karanlığın bağrına düşen ışığın hikâyesini anlatıyor. “Ay doğdu yüreğime” dizesi, hem romantik bir vurgu hem de içsel bir aydınlanma metaforu. Yıldızların yoldaşlığı, Ay’a vurulmuş yürek ve fütursuz bir sevda… Bunlar bir araya geldiğinde ortaya hem coşkulu hem kırılgan bir duygu çıkıyor. Zemheri karanlığına karşı ışığı ve aşkı direniş gibi işleyen bu dizeler, okuyanı hem ısıtıyor hem de hüzünlendiriyor. Parlak ve fütursuz gönül, burada hem cesur hem de incinebilir bir kahraman gibi duruyor.
Zemheri karanlığına Ay ışığı gibi düşmüş dizeler… Hem coşkulu hem kırılgan, hem cesur hem incinebilir bir gönül. Yüreğine sağlık Aydan Bacım.
Çok değerli yorumun için teşekkür ederim. Var olun . Kaleminiz daim olsun.
TÜM YORUMLAR (1)